انا متجوزة شخص صعب شويه وكان بيحصل مشاكل كتير وضرب واهانه قعدنا ٥ شهور وكنت اتطلقت ورجعنى تانى بعد ٦ شهور، و عمل المستحيل علشان نرجع لان اهلى مكنوش موافقين ورجعنا. بس هو عصبى اوى ووقت العصبية برده كان بيمد ايده وبيهيني، ومكنش عليا انا برده بس كان اهلى بيتأذوا معايا. و سبتله البيت مرة وروحت عملت فيه محضر ضرب، وبعدها قالى انا بحبك وانا غلطان ومش هعمل كده فقلت لاهلى انا هرجع البيت، اهلى قعدوا يقولولى بلاش وكده بس رجعت. وكانت الدنيا ما بينا ماشيه كويسه لحد ما ابوه اتوفى، قلة الادب رجعت تانى، ومامته كانت بتسخنه عليا وكانت بتهزقنى وهو قاعد عادى. و بعد ٤٠ ابوه انا مشيت من البيت برده وطلبت الطلاق مرضاش، فاهلى قالوا اه نرفع خلع ورفعت الخلع. هو عرف يوصلى ويكلمنى ويعيط وانا بحبك وعاوزك ومليش دعوه بحد وانا عارف ان انا معملتلكيش قيمة بس عاوز اعوضك وافرحك، وان ولا اهلى ولا اهلك باقيين لينا، وادينى آخر فرصة ونعمل عقد ونوثقه في الشهر العقارى ان لو ضربتك يبقى طالق منى، و اصلا دى الطلقة الاخيرة. وابتدى يروح لدكتور نفسى علشان يصلح نفسه وانا عارف ان عمرى ما هلاقى زيك. انا عارفه انه بيحبنى بس حب غبى، واهلى ميعرفوش ان انا بكلمه ولو رجعتله ممكن يقطعونى ومحدش بقى بيصدقه وعمل عداوة مع كل الناس مفيش حد يقف معه، و انا بحبه ومعنديش عيال لسه. كل الناس بتقولى اوعى ترجعى الحمد لله انك من غير عيال، و هو حاول يوصل لاهلى بس اهلى رافضين تماما الكلام معه وبيقولولى لو رجعتى المره دى هيدوس علينا كلنا. انا هقول كلمة ف حق ربنا انه ساعة الحلو بيبقى حلو اوى وساعة الوحش بيبقى صعب، هو بيقولى وانتي جنبى انا مش ببقى شايفك اصلاً، وانتي بعيدة انا شايفك وشايف انك احسن واحده في الكون، وبتفكرى صح. معرفش بيحصل معايا كده ليه؟ ولو رجعت اهلى هيقطعونى تمامًا! مش عارفه اعمل ايه؟